2019 Париж-Рубейдеги сүрөттөрдүн жыйнагы. Сүрөттөр: Presse Sports/Offside
Париж-Рубейдеги сүрөттөрдү көрүүдөн тажабайсызбы? Мен ишене албайм. Анда Италиянын кең тоо кыркалары жок жана ал Тур де Франстын тешип кеткен сары күн карамаларын чакыра албайт. Милан-Сан-Ремодой кристаллдай көк деңиз суусу, Ил Ломбардиянын күрөң жалбырактары жок.
Ошол эле учурда Рубейде Льеж-Бастогн-Льежде жана Фландрия турунда алыстан жок болуп кеткен тик адырлардын оптикалык иллюзиясы жок. Бирок, эмнегедир, Рубей дагы деле алардын эң сулуу жарышы.
Эмне үчүн? Ооба, бул календардагы ар бир атчанды өлүмгө дуушар кылган жалгыз жарыш болсо керек. Төшөлгөн азаптан эч бир атчан кутула албайт. Наполеондун катуу ташы кимди тешерин же кимге урунганын бөлбөйт.
Велодромго жеткен ар бир атчан ага бош жетет. Ар бир атчан финишке жетүү өзүн жеңиш деп эсептейт.
Көптөр жарыш канчалык ырайымсыз экенине нааразы болушат. Бул алардын денесин бир нече күн бою бош калтырат жана бул лотерея жана ийгиликтин оюну, бирок бирөөнөн башкасынын баары утулуп калат.
Көптөр эч качан кайтып келбейбиз деп ант беришет, бирок алар дээрлик дайыма келишет. Бернард Хино 1981-жылы Париж-Рубэнин басылышын утуп алганда, ал бул пикирди дээрлик эң сонун чагылдырган.
Дүйнө чемпиону катары асан-үсөн көйнөгүн кийген кара ниет бретондук журналистке "Париж-Рубей шылдың" деп айтты. Бир жылдан кийин Хино тозокту кайра басып өттү.
